Kendini anlatan bir film, görenleri apayrı bir boyuta sürüklüyor. Film, yalnız bir kızın içinde bulunduğu ruh hali ve yaşadığı olaylar sonucu deliliğe doğru inanılmaz bir inişini izleyiciye sunuyor. Başından sonuna dek izleyeni sürükleyen bu hikayede, kızın hayatı ve ruh hali her bir karede ustaca işlenmiş. Yalnızlık, filmde bir karakter gibi işlenmiş, izleyenlerin de en az ana karakter kadar bu hissin etkisinde kalmaları sağlanmış. Deliliğin sınırlarında gezinen kahramanın, izleyicinin empati yeteneğini zorlayan bu sert ve çıplak hikayesi, insanın ruhunun karanlık köşelerine ışık tutuyor. Deftedar yapılan vurucu anlatım, izleyenleri adeta bir çıkmazı işaret ediyor. Bunu yaparken yönetmen, kahramanın yalnızlığı, çaresizliği ve deliliğe olan yolculuğunu başarılı bir şekilde aktarmayı başarıyor. Her bir sahnede izleyiciye duyguların yoğunluğunu hissettiren film, aynı zamanda akıllarda derin izler bırakacak nitelikte. Filmde anlatılan yaşamla ölüm arasındaki ince çizgi, izleyiciye düşündürücü sorular sormakta; “Nasıl bir yalnızlık insanı deliliğe sürükler?” ya da “Delilik mi yalnızlığı getirir, yalnızlık mı deliliği?” gibi. Günümüz sinemasında pek rastlanmayan bu türden bir film, dramatik öğeleri ve psikolojik derinliğiyle izleyenlerini etkisi altına alıyor ve uzun süre unutulmayacak bir deneyim sunuyor.
Yorum Ekle